گروه بیهوشی، بیمارستان امام خمینی، دانشگاه علوم پزشکی تهران ، Alemohammad@sina.tums.ac.ir
چکیده: (7245 مشاهده)
جاگذاری کاتتر ورید مرکزی در طیف وسیعی از بیماران بهمنظور پایش وضعیت همودینامیک و یا تجویز دارو، خـون،
فراوردههای خونی و نیز مایعات وریدی، همودیالیز و تعبیه ضربانساز قلبی روش پذیرفته شدهای میباشد. ایـن اقـدام
میتواند با عوارض متعددی همراه گردد. هدف از این مقاله ارایه راهکار عملی در موارد عدم عبور آزادانه سیم راهنما
و ممانعت از احتمال جاگذاری در مسیرهای اشتباه و یا کاهش احتمال آن میباشد.
در حین تعبیه کاتتر ورید مرکزی از طریق ورید ژوگولر داخلی و در حالاتی که پس از یـافتن وریـد ژوگـولر داخلـی،
واردسازی سیم راهنما با مقاومت همراه میشود، میتوان با واردسازی یک کانول وریدی بهعنوان مثال آنژیوکت شماره
18، از ورای سیم راهنما و با کسب اطمینان از ورود به ورید ژوگولر از طریق آسپیره کردن آنژیوکت، سـیم راهنمـا را
کاملا عقب رانده و مجددا عبور داد. در ضمن میتوان از سونوگرافی و یا ایجاد ضربان نابهجای قلبی توسـط تحریـک
اندوکارد ناشی از ورود سیم بهداخل حفرههای قلب، از وضعیت صحیح سیم راهنما اطمینان حاصل نمـود. اسـتفاده از
کانول وریدی از ورای سیم راهنما، در موارد عدم عبور آزادانه سیم راهنما در حین جاگـذاری کـاتتر ژوگـولر داخلـی
میتواند ضمن حفظ ورید، امکان مانور مجدد و واردسازی صحیح گاید کاتتر را فراهم سازد. این اقـدام مـیتوانـد در
موارد مشکل و در بیماران جراحی قلب که دوزهای بالایی از هپارین دریافـت مـینماینـد و بایـد از ترومـای شـریان
کاروتید اجتناب بهعمل آورد، بهطور بالقوه با کاهش احتمال ترومای نسجی و عروقی همراه گردد.