روش بررسی: نمونه این پژوهش 180 زن بارور، نابارور و یائسه (هر گروه 60 نفر) بود که از میان زنان مراجعهکننده به بیمارستانهای امام خمینی و میرزا کوچک خان شهر تهران در سال 1383 انتخاب شدند. برای جمعآوری دادهها از مقیاس روانژندی پرسشنامه شخصیت NEO و پرسشنامه نقش جنسیتی بم استفاده شد.
یافتهها: نتایج تحلیل واریانس یک متغیری نشان داد که بین هر یک از متغیرهای ابعاد رواننژندی و آندروژنی در زنان بارور، نابارور و یائسه تفاوت وجود دارد (01/0>p). برای بررسی دقیقتر، آزمون پیگیری LSD نشان داد که میانگین نمرههای ابعاد رواننژندی "زنان نابارور نسبت به زنان بارور"، "زنان نابارور نسبت به زنان یائسه" و"زنان یائسه نسبت به زنان بارور" بهطور معنیداری بیشتر است، در صورتیکه میانگین نمرههای آندروژنی "زنان نابارور نسبت به زنان بارور"، "زنان نابارور نسبت به زنان یائسه" و "زنان یائسه نسبت به زنان بارور" بهطور معنیداری کمتر بود (01/0>p).
نتیجهگیری: نتایج این پژوهش با یافتههای پژوهشی دیگر همخوانی دارد. توجه به نقش ابعاد رواننژندی و آندروژنی در مشاورههای ناباروری و درمان از راهکارهای عملی این پژوهش میباشد.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |