دوره 71، شماره 11 - ( بهمن ماه 1392 )
جلد 71 شماره 11 صفحات 734-729 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Zand Parsa A F, Faryadras P, Esteghamati A, Gilani Larimi N. The relationship between serum level of 25 OH-Vitamin D3 and severity of coronary artery disease. Tehran Univ Med J 2014; 71 (11) :729-734
URL: http://tumj.tums.ac.ir/article-1-5789-fa.html
URL: http://tumj.tums.ac.ir/article-1-5789-fa.html
زندپارسا امیرفرهنگ، فریادرس پارسا، استقامتی علیرضا، گیلانی لاریمی ناصر. بررسی رابطه سطح سرمی 25 هیدروکسی ویتامین D3 (25 OH-Vitamin D3) با شدت درگیری عروق کرونر. مجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران. 1392; 71 (11) :729-734
1- مجتمع بیمارستانی امام خمینی (ره)،دانشگاه علوم پزشکی تهران ، zandparsa@tums.ac.ir
2- مجتمع بیمارستانی امام خمینی (ره) دانشگاه علوم پزشکی تهران
3- مجتمع بیمارستانی امام خمینی (ره)، دانشگاه علوم پزشکی تهران
2- مجتمع بیمارستانی امام خمینی (ره) دانشگاه علوم پزشکی تهران
3- مجتمع بیمارستانی امام خمینی (ره)، دانشگاه علوم پزشکی تهران
چکیده: (29817 مشاهده)
زمینه و هدف: هرچند تحقیقات چندی رابطه بین کمبود 25 هیدروکسی ویتامین D3 را با بیماری‌های دیابت تیپ II، سندرم متابولیک و مقاومت به انسولین را نشان داده‌اند ولی در رابطه با تاثیر آن به‌عنوان عامل خطر مستقیم در بیماری‌های قلبی- عروقی اختلاف‌نظر وجود دارد. هدف از این مطالعه بررسی رابطه سطح سرمی ویتامین D3 با شدت گرفتاری عروق کرونر بود.
روش بررسی: مطالعه حاضر یک مطالعه مقطعی بود که در بخش بیماری‌های قلب و عروق بیمارستان امام خمینی (ره) انجام شد. جمعیت تحت مطالعه شامل 178 بیمار مشکوک به بیماری عروق کرونر، کاندید آنژیوگرافی بودند. شدت درگیری عروق کرونر براساس یافته‌های آنژیوگرافی و بر مبنای امتیاز جنسینی (Gensini score) تعیین گردیده و سطح سرمی ویتامین D3 نیز به‌روش Enzyme-linked immunosorbent assay (ELISA) اندازه‌گیری شد.
یافته‌ها: تعداد 178 بیمار شامل 50 بیمار (1/28%) مونث و 128 بیمار مذکر (9/71%) وارد مطالعه شدند. میانگین سن بیماران 8/11±2/56 سال بود. در 91 بیمار (1/51%) بیماری عروق کرونر وجود داشت (تنگی بیش‌از 50%). میانگین ویتامین D3 سرم در بیماران دچار بیماری عروق کرونر (CAD) برابر با nm/l 35±4/45 و در بیماران فاقد CAD برابر با nm/l 7/43±5/55 بود (047/0P=). میانگین امتیاز جنسینی در کل بیماران 2/21±3/26 و ضریب همبستگی میان سطح سرمی ویتامین D3 با نمره مزبور برابر با 262/0- بود (043/0P=).
نتیجه‌گیری: هرچند کمبود ویتامین D3 با وجود بیماری عروق کرونر ارتباط دارد ولی رابطه آن با شدت گرفتاری عروق کرونر از نظر آماری قابل توجه نبود.
نوع مطالعه: مقاله اصیل |
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
