دوره 72، شماره 6 - ( شهریور 1393 )
جلد 72 شماره 6 صفحات 388-379 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Dana N, Safavi S, Nili N, Seyed Tabatabaei B E, Haghjooy Javanmard S. Histological and biochemical characteristics of arteries and veins in patients candidate for coronary bypass surgery . Tehran Univ Med J 2014; 72 (6) :379-388
URL: http://tumj.tums.ac.ir/article-1-6253-fa.html
URL: http://tumj.tums.ac.ir/article-1-6253-fa.html
دانا نسیم، صفوی شیوا، نیلی نفیسه، سید طباطبایی بدرالدین ابراهیم، حق جوی جوانمرد شقایق. بررسی ویژگی‌های بافت‌شناسی و بیوشیمیایی دیواره سرخرگ و سیاهرگ در بیماران کاندید جراحی بای‌پس کرونر. مجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران. 1393; 72 (6) :379-388
1- مرکز تحقیقات فیزیولوژی کاربردی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان
2- گروه بیوتکنولوژی، دانشکده مهندسی کشاورزی دانشگاه صنعتی اصفهان
3- مرکز تحقیقات فیزیولوژی کاربردی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان ،sh_haghjoo@med.mui.ac.ir
2- گروه بیوتکنولوژی، دانشکده مهندسی کشاورزی دانشگاه صنعتی اصفهان
3- مرکز تحقیقات فیزیولوژی کاربردی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان ،
چکیده: (9243 مشاهده)
زمینه و هدف: شکست پیوند در حال حاضر یک مشکل عمده در جراحی بای‌پس عروق کرونر است. تجزیه کلاژن و الاستین، فراوان‌ترین پروتئین‌های ماتریکس خارج سلولی دیواره عروق توسط ماتریکس متالوپروتئینازها (MMPs) منجر به بازآرایی ماتریکس خارج سلولی و در نتیجه تغییر ساختار دیواره عروق می‌شود. هدف این مطالعه مقایسه خصوصیات بافت‌شناسی و بیوشیمیایی سرخرگ و سیاهرگ مربوط به شکست پیوند بود.
روش بررسی: در یک مطالعه مقطعی در بیمارستان‌های قلب اصفهان طی تیر 1389 تا آذر 1390، بقایای عروق از عمل بای‌پس 80 بیمار جمع‌آوری شد و پس از یکنواخت‌‌سازی داده‌ها و حذف عوامل مخدوش‌کننده، نمونه‌های 11 بیمار مرد غیردیابتی بررسی شد. رگ‌های کاندید از نظر بافت‌شناسی، نسبت الاستین به کلاژن و میزان MMPs با سرخرگ آئورت مقایسه شدند. میزان MMP2,9، با استفاده از روش ژلاتین زایموگرافی تعیین و محتوای الاستین و کلاژن نمونه‌ها با روش آنزیماتیک اندازه‌گیری شد.
یافته‌ها: میزان MMP-2 و MMP-9 فعال و غیرفعال در سرخرگ لیما (Left Internal Mammary Artery, LIMA) مشابه آئورت بود ولی میزان آنها در سرخرگ رادیال و ورید صافن به طور معناداری بیشتر از آئورت بود. نسبت الاستین به کلاژن در سرخرگ لیما (15/1±92/1) شبیه آئورت (66/1±4/3) بود ولی این نسبت در ورید صافن (47/0±07/1) و شریان رادیال (39/0±14/1) به‌طور معناداری (02/0P=) از میزان آن در آئورت کمتر بود. پلاک آترواسکلروز در رادیال اکثر بیماران وجود داشت ولی در لیما فقط در یک مورد مشاهده شد.
نتیجه‌گیری: وجود پلاک آترواسکلروزیس در رادیال و ضخیم بودن لایه اینتیما در ورید صافن در اکثر بیماران و همچنین پایین بودن نسبت الاستین به کلاژن و بالا بودن میزان آنزیم‌های ماتریکس متالوپروتئیناز در رادیال و ورید صافن می‌تواند منجر به شکست پیوند شود. نتایج این پژوهش استفاده از سرخرگ لیما را به‌عنوان مناسب‌ترین رگ کاندید برای عمل بای‌پس را تأیید می‌کند.
نوع مطالعه: مقاله اصیل |
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
