دوره 75، شماره 4 - ( تیر 1396 )
جلد 75 شماره 4 صفحات 279-273 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Aminimoghaddam S, Norouzi S, Fayazi A. Outcome of pregnancy subsequent to chemotherapy with actinomycin-D in low risk gestational trophoblastic neoplasia. Tehran Univ Med J 2017; 75 (4) :273-279
URL: http://tumj.tums.ac.ir/article-1-8147-fa.html
URL: http://tumj.tums.ac.ir/article-1-8147-fa.html
امینی مقدم سهیلا، نوروزی سارا، فیاضی عارفه. پیامدهای باروری به‌دنبال شیمی‌درمانی با اکتینومایسین-دی در بیماران با نئوپلازی تروفوبلاستیک با ریسک کم . مجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران. 1396; 75 (4) :273-279
سهیلا امینی مقدم* 
1، سارا نوروزی2 ، عارفه فیاضی3
1، سارا نوروزی2 ، عارفه فیاضی3
1- گروه زنان و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران. ، aminimoghaddam.s@iums.ac.ir
2- گروه زنان و زایمان، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران.
3- گروه کودکان، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.
2- گروه زنان و زایمان، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران.
3- گروه کودکان، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.
چکیده: (5674 مشاهده)
زمینه و هدف: حاملگی مولار، به‌ویژه بیماری تروفوبلاستیک پایدار حاملگی یکی از مسائل مهم و نگران‌کننده در طب مامایی و زنان است. اما آن‌چه بیش از بروز بیماری تروفوبلاستیک پایدار حاملگی و درمان آن اهمیت دارد، پیامدهای بارداری بعدی است. از آن‌جا که این بیماری بیشتر زنان در سنین باروری را درگیر می‌کند، از نکات مهم در موفقیت درمان پیامدهای باروری می‌باشد. هدف از این مطالعه، یافتن پیامدهای بارداری پس از انجام شیمی‌درمانی با اکتینومایسین-دی در بیماران تروفوبلاستیک پایدار کم خطر می‌باشد.
روش بررسی: این مطالعه کوهورت گذشته‌نگر بر روی ۷۴ بیمار که بین سال‌های ۱۳۸۳ تا ۱۳۹۳ با تشخیص نئوپلازی تروفوبلاستیک حاملگی بارداری کم‌خطر به بیمارستان‌های فیروزگر و بیمارستان میرزا کوچک‌خان مراجعه کرده و یا ارجاع شده بودند، انجام شد. بیمارانی که پس از ساکشن کورتاژ مول (و یا هر حاملگی دیگری) به‌دلیل افزایش بیش از ۱۰% سطح Beta-hCG برای سه هفته و یا در حد تغییر ۱۰% (پلاتو) برای چهار هفته، تحت شیمی‌درمانی با اکتینومایسین-دی قرار گرفته بودند، وارد مطالعه شدند. نتایج باروری بعدی این بیماران با استفاده از داده‌های مندرج در پرونده شان گردآوری و مورد ارزیابی قرار گرفت.
یافته‌ها: از ۷۴ بیمار که وارد مطالعه شدند ۸۴% زایمان موفق و بدون عارضه، ۴% سقط، ۴% تکرار مول، ۲/۷% پره‌اکلامپسی، ۵/۴% زایمان زودرس مشاهده شد. همچنین در بررسی کنونی هیچگونه مرده‌زایی و ناهنجاری جنینی نیز مشاهده نگردید.
نتیجه‌گیری: پیامدهای باروری پس از شیمی‌درمانی با اکتینومایسین، تفاوتی با افرادی که شیمی‌درمانی نمی‌شوند، ندارد.
روش بررسی: این مطالعه کوهورت گذشته‌نگر بر روی ۷۴ بیمار که بین سال‌های ۱۳۸۳ تا ۱۳۹۳ با تشخیص نئوپلازی تروفوبلاستیک حاملگی بارداری کم‌خطر به بیمارستان‌های فیروزگر و بیمارستان میرزا کوچک‌خان مراجعه کرده و یا ارجاع شده بودند، انجام شد. بیمارانی که پس از ساکشن کورتاژ مول (و یا هر حاملگی دیگری) به‌دلیل افزایش بیش از ۱۰% سطح Beta-hCG برای سه هفته و یا در حد تغییر ۱۰% (پلاتو) برای چهار هفته، تحت شیمی‌درمانی با اکتینومایسین-دی قرار گرفته بودند، وارد مطالعه شدند. نتایج باروری بعدی این بیماران با استفاده از داده‌های مندرج در پرونده شان گردآوری و مورد ارزیابی قرار گرفت.
یافته‌ها: از ۷۴ بیمار که وارد مطالعه شدند ۸۴% زایمان موفق و بدون عارضه، ۴% سقط، ۴% تکرار مول، ۲/۷% پره‌اکلامپسی، ۵/۴% زایمان زودرس مشاهده شد. همچنین در بررسی کنونی هیچگونه مرده‌زایی و ناهنجاری جنینی نیز مشاهده نگردید.
نتیجه‌گیری: پیامدهای باروری پس از شیمی‌درمانی با اکتینومایسین، تفاوتی با افرادی که شیمی‌درمانی نمی‌شوند، ندارد.
نوع مطالعه: مقاله اصیل |
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
