دوره 77، شماره 2 - ( اردیبهشت 1398 )
جلد 77 شماره 2 صفحات 131-123 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Nazari M, Zayeri F, Hashemi Nazari S S, Jambarsang S, Nikfarjam A, Akbarzadeh Baghban A. Comparative study of predictive ability of AIDS incidence in HIV positive people using Markov model according to two criteria, WHO and CDC in CD4 cell categorization. Tehran Univ Med J 2019; 77 (2) :123-131
URL: http://tumj.tums.ac.ir/article-1-9639-fa.html
URL: http://tumj.tums.ac.ir/article-1-9639-fa.html
نظری مهسا، زایری فرید، هاشمی نظری سید سعید، جام برسنگ سارا، نیک‌فرجام علی، اکبرزاده باغبان علیرضا. بررسی مقایسه‌ای توان پیشگویی بروز ایدز در افراد آلوده به HIV به وسیله‌ی مدل مارکوف براساس دو معیار WHO و CDC در دسته‌بندی سلول‌های CD4. مجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران. 1398; 77 (2) :123-131
مهسا نظری1 
، فرید زایری2 ، سید سعید هاشمی نظری3 ، سارا جام برسنگ4 ، علی نیک‌فرجام5 ، علیرضا اکبرزاده باغبان* 6
، فرید زایری2 ، سید سعید هاشمی نظری3 ، سارا جام برسنگ4 ، علی نیک‌فرجام5 ، علیرضا اکبرزاده باغبان* 6
1- گروه آمار زیستی، دانشکده پیراپزشکی، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.
2- گروه آمار زیستی، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.
3- گروه اپیدمیولوژی، مرکز تحقیقات ارتقا ایمنی و پیشگیری از مصدومیت‌ها، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.
4- گروه آمار زیستی، مرکز تحقیقات پیشگیری و اپیدمیولوژی بیماریهای غیرواگیر، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شهید صدوقی یزد، یزد، ایران.
5- گروه پیشگیری و کنترل بیماریهای واگیر، معاونت بهداشت دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران.
6- مرکز تحقیقات پروتئومیکس، دانشکده توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران. ،akbarzad@sbmu.ac.ir
2- گروه آمار زیستی، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.
3- گروه اپیدمیولوژی، مرکز تحقیقات ارتقا ایمنی و پیشگیری از مصدومیت‌ها، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.
4- گروه آمار زیستی، مرکز تحقیقات پیشگیری و اپیدمیولوژی بیماریهای غیرواگیر، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شهید صدوقی یزد، یزد، ایران.
5- گروه پیشگیری و کنترل بیماریهای واگیر، معاونت بهداشت دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران.
6- مرکز تحقیقات پروتئومیکس، دانشکده توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران. ،
چکیده: (2549 مشاهده)
زمینه و هدف: مدل‌های مارکوف چندوضعیتی جهت بررسی پیشروی بیماری ایدز با تقسیم‌بندی مارکر آزمایشگاهی سلول CD۴ کاربرد گسترده‌ای دارند. این مدلها با تعداد وضعیت‌های مختلف، نتایج متفاوتی از اثر متغیر کمکی و پیشگویی روند بیماری ایدز دارند. هدف پژوهش حاضر، مقایسه‌ی مدل چهار و پنج وضعیتی با مدل سه وضعیتی جهت انتخاب مدل با توان پیشگویی بهتر وقوع ایدز و مرگ در افراد آلوده به ویروس سندرم نقص ایمنی انسانی بود.
روش بررسی: این پژوهش یک مطالعه‌ی هم‌گروهی است که بر روی ۳۰۵ فرد آلوده به ویروس سندرم نقص ایمنی انسانی که از فروردین ۱۳۷۴ تا دی ماه ۱۳۸۹ به مرکز تحقیقات ایدز ایران در تهران مراجعه کرده‌اند و تا سال ۱۳۹۳ مورد پیگیری قرار گرفته‌اند، انجام شده است. سه مدل مارکوف همگن‌زمان سه، چهار و پنج وضعیتی به داده‌ها برازش داده شد. مقایسه‌ی مدلها با استفاده از معیار اصلاح شده‌ی آکاییکه‌ی DRAIC و معیار اعتبارسنجی متقابل براساس درست‌نمایی DRLCV به همراه فاصله ردیابی ۹۵% آن‌ها انجام شد. برای برازش مدلها از نرم‌افزار R استفاده شد.
یافته‌ها: توان پیشگویی مدل چهار وضعیتی از مدل پنج وضعیتی بیشتر است. در مدل چهار وضعیتی نسبت مخاطره‌ی پیشروی به مرگ برای افرادی که درمان ضدرتروویروس خیلی‌فعال دریافت کرده‌اند ۰/۶۴ کمتر از دسته‌ای بود که درمان را دریافت نکرده بودند. همچنین نسبت مخاطره‌ی پیشروی بیماری در مردان به زنان ۲۰۳۳ برابر بود. همچنین نسبت مخاطره‌ی پیشروی به مرگ در مردان به زنان ۴/۹ برابر بوده است.
نتیجه‌گیری: معیار‌های DRAIC و DRLCV نشان دادند که مدل چهاروضعیتی توان پیشگویی بهتری از روند پیشروی بیماری در مقایسه با مدل پنج وضعیتی دارد.
روش بررسی: این پژوهش یک مطالعه‌ی هم‌گروهی است که بر روی ۳۰۵ فرد آلوده به ویروس سندرم نقص ایمنی انسانی که از فروردین ۱۳۷۴ تا دی ماه ۱۳۸۹ به مرکز تحقیقات ایدز ایران در تهران مراجعه کرده‌اند و تا سال ۱۳۹۳ مورد پیگیری قرار گرفته‌اند، انجام شده است. سه مدل مارکوف همگن‌زمان سه، چهار و پنج وضعیتی به داده‌ها برازش داده شد. مقایسه‌ی مدلها با استفاده از معیار اصلاح شده‌ی آکاییکه‌ی DRAIC و معیار اعتبارسنجی متقابل براساس درست‌نمایی DRLCV به همراه فاصله ردیابی ۹۵% آن‌ها انجام شد. برای برازش مدلها از نرم‌افزار R استفاده شد.
یافته‌ها: توان پیشگویی مدل چهار وضعیتی از مدل پنج وضعیتی بیشتر است. در مدل چهار وضعیتی نسبت مخاطره‌ی پیشروی به مرگ برای افرادی که درمان ضدرتروویروس خیلی‌فعال دریافت کرده‌اند ۰/۶۴ کمتر از دسته‌ای بود که درمان را دریافت نکرده بودند. همچنین نسبت مخاطره‌ی پیشروی بیماری در مردان به زنان ۲۰۳۳ برابر بود. همچنین نسبت مخاطره‌ی پیشروی به مرگ در مردان به زنان ۴/۹ برابر بوده است.
نتیجه‌گیری: معیار‌های DRAIC و DRLCV نشان دادند که مدل چهاروضعیتی توان پیشگویی بهتری از روند پیشروی بیماری در مقایسه با مدل پنج وضعیتی دارد.
واژه‌های کلیدی: تعداد سلول‌های CD4، درمان ضدرتروویروس خیلی فعال، سندرم نقص ایمنی انسانی، فرآیند مارکوف
نوع مطالعه: مقاله اصیل |
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
