دوره 71، شماره 3 - ( خردادماه 1392 )                   جلد 71 شماره 3 صفحات 207-203 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Keypour F, Naghi I. Ectopic pregnancy after two times tubal ligation: a case report. Tehran Univ Med J 2013; 71 (3) :203-207
URL: http://tumj.tums.ac.ir/article-1-5259-fa.html
کی‌پور فریده، ناقی ایلانا. حاملگی خارج از رحم بعد از دو بار بستن لوله‌های رحمی: گزارش موردی. مجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران. 1392; 71 (3) :203-207

URL: http://tumj.tums.ac.ir/article-1-5259-fa.html


1- گروه آموزشی زنان و زایمان دانشگاه علوم پزشکی تهران بیمارستان شهید اکبرآبادی ، f-keypoor@sina.tums.ac.ir
2- پزشک عمومی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی
چکیده:   (17139 مشاهده)
زمینه: بستن لوله‌های رحمی روش موثر و دایمی پیشگیری از حاملگی است و می‌توان در حین سزارین یا بلافاصله بعد از زایمان انجام داد. یکی از عوارض نادر آن حاملگی خارج رحمی است. حاملگی خارج از رحمی علت اصلی مرگ مادر در سه ماهه اول بارداری است.
معرفی بیمار: خانم 33 ساله به‌علت درد لگن، لکه‌بینی، تاخیر قاعدگی مراجعه کرد. در معاینه شکم حاد جراحی تشخیص داده شد. در سونوگرافی، ساک حاملگی در کاویته رحم مشهود نبود و در ادنکس راست همراه قطب جنینی (Fetal pole) دیده می‌شد. mIU/ml2840 -HCG= بود و بیمار مورد لاپاراتومی قرار گرفت. حاملگی خارج رحم تشخیص داده شد. بیمار علی‌رغم دو نوبت بستن لوله‌های رحمی باردار شده بود. یک‌بار حاملگی داخل رحمی سه‌سال پس‌از بستن لوله‌های رحمی به‌روش پامروی و نوبت دوم حاملگی خارج رحمی 9 ماه بعد از توبکتومی به‌روش پارکلند (Parkland) اتفاق افتاد.
نتیجه‌گیری: باید حاملگی خارج رحم پس از بستن لوله‌های رحمی به‌عنوان تشخیص افتراقی شکم حاد جراحی در نظر گرفته شود. هر خانمی در سن باروری با خون‌ریزی واژینال، درد لگن و تاخیر پریود باید از نظر حاملگی بررسی شود. مکانیسم‌هایی که امکان حاملگی پس از بستن لوله‌های رحمی را مطرح می‌کند، تشکیل فیستول یا آناستوموز مجدد است.
متن کامل [PDF 425 kb]   (3739 دریافت)    

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 , Tehran University of Medical Sciences, CC BY-NC 4.0

Designed & Developed by : Yektaweb